Maidenspeech Stephan Neijenhuis

In dit artikel:

Voorzitter, Tweede Kamerlid Stephan Neijenhuis hield in zijn maidenspeech tijdens het debat met de minister van Sociale Zaken en Werkgelegenheid nadrukkelijk een inhoudelijk pleidooi: politiek moet niet alleen z’n best doen, maar het goed doen. Neijenhuis, recent beëdigd en eerder werkzaam als Kamermedewerker en raadslid in Ede, gebruikte zijn koorachtergrond om te benadrukken dat teamwork, toewijding en precisie essentieel zijn voor politiek handelen.

Het onderwerp van het debat is het besluit van de minister om de eerder ingezette afbouw van de 25%-regeling terug te draaien — een beleidswijziging die in februari was genomen en in oktober door het demissionaire kabinet werd teruggedraaid. Neijenhuis noemt die ommezwaai vraagwaardig en vraagt om opheldering: op welke afwegingen berustte het kabinet om in korte tijd van koers te veranderen, is de afbouw daarmee definitief van de baan, en waarom juist na de verkiezingen?

Hij koppelt de kwestie aan bredere problemen rond arbeidsmigratie en huisvesting. Neijenhuis wijst op schrijnende voorbeelden — arbeidsmigranten die op straat of in het bos belanden zodra ze hun baan verliezen — en op sectoren die enerzijds draaien op onderbetaald buitenlands werk en anderzijds smeken om gekwalificeerde vakmensen. Volgens hem is er behoefte aan een grondige herziening van de economische keuzes die Nederland maakt, en aan moedige, zorgvuldige beleidskeuzes over arbeidsmigratie en regulering.

Concreet vraagt Neijenhuis of de minister uitvoering zal geven aan een eerder aangenomen motie van collega Paternotte over bedrijfseffectrapportages, en stelt hij voor die verplichting mogelijk zinvoller te vinden dan de eerder geplande inhouding als stok achter de deur. Hij signaleert ook dat arbeidsmigranten nog te weinig op de hoogte zijn van hun rechten, ondanks uitbreiding van informatiepunten van Work in NL, en vraagt hoe de minister kijkt naar een rekentool die hen helpt redelijke huurprijzen te beoordelen.

Zijn slotboodschap is praktisch en normatief: de Kamer moet dossiers serieus oppakken, luisteren naar mensen in het land en besluiten nemen die problemen niet alleen op papier, maar ook in de praktijk oplossen — met name rond huisvesting en arbeidsmigratie.